[Translate to PL:]

, 1957

To nie jest zwykła misa, to misa łużycka! Spora, ze ślicznie pomalowanym, wielokolorowym wnętrzem. Od zewnątrz pozostawiono z kolei naturalną, glinianą powierzchnię. W łużyckich domach misy takie stanowiły główną oś każdego posiłku. W wersji klasycznej podawano w niej twarożek, w którym moczono ziemniaki. Misa była używana przez długi czas – o czym świadczą widoczne pęknięcia, a także ślady po licznych naprawach. Musiała być naprawdę cenna dla właścicieli! Jedno z pęknięć było naprawdę wielkie. Na szczęście od czasu do czasu do wsi zaglądali wędrowni naprawiacze garnków, którzy załatali uszkodzenie kawałkiem drutu. W misie widać kilka takich połatanych miejsc. Już pod koniec XIX wieku misa ta trafiła do Muzeum Regionu i Spreewaldu, otwartego w 1899 r. w szkole chłopięcej w Lübbenau. W 1957 r. powędrowała do pierwszego brandenburskiego skansenu w Lehde. Znajduje się tam do dziś.