[Translate to PL:]

, 1953

W dniu 17 lipca 1953 r. również w powiecie Gransee narasta opór społeczny. O godzinie 12:10 okręgowe władze partii SED telefonicznie informują komitet centralny w Berlinie, że dzieci w Löwenberg nie chcą się w szkole uczyć rosyjskiego, lecz angielskiego. O godzinie 15:05 do centrali dociera wiadomość, że robotnicy cegielni w Mildenberg przystąpili do strajku. Jeden z towarzyszy swoją propozycję rozwiązania kryzysu państwowego powierza niewypalonej jeszcze cegle: „Pieck + Grotewol kommen-in-en Sarg“ – czyli „Pieck + Grotewol do trumny.” Nazwiska te należą do prezydenta oraz do przewodniczącego rady ministrów NRD – czyli głównych osób odpowiedzialnych za nędzę z kraju. W tutejszym regionie cegły i dachówki z wyrytymi przez pracowników motywami nazywane były „Feierabendziegel”, czyli „cegły na fajrant” – wierzono, że przynoszą one szczęście. Pozostaje mieć nadzieję, że odważny ceglarz nie zapłacił za drogo za swój słowny radykalizm. Jeszcze w roku 1963 na terenie cegielni w Mildenberg stworzono obóz pracy przymusowej dla buntowników z 17 lipca.